عکس آسمان ابر

ابر توده ای متراکم از بخار است که در طبقات پایینی و میانی اتمسفر تشکیل می شود.

عناصر تشکیل دهنده این توده بخار همان عناصر تشکیل دهنده مایعات سطح سیاره می باشند. در مورد سیاره زمین، ابرها از بخار آب تشکیل شده اند.

نام گذاری ابرها

در نامگذاری ابرها از کلمات لاتین با ریشه یونانی استفاده می شود. این نامگذاری با توجه به نوع و شکل و همچنین خصوصیات ابر انجام می گیرد.

انواع ابرها :

معادل فارسی انواع ابرها بر اساس فرهنگستان زبان فارسی در پرانتز آمده است :

• کومولوس (کومه ای): نشانه هوای خوب و ملایم. این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبه ای است.
• کومولونیمبوس (کومه ای بارا): به همراه رعد و پیام آور طوفان. این ابرها از توده های بزرگ و انبوه ابر که به شکل برج عظیمی است، تشکیل می گردند.
• آلتوکومولوس (فرازکومه ای): معرف باران احتمالی. این ابرها شامل لایه ها و یا تکه های بزرگ گوی مانندی از قطرات زیر آب بوده که معمولاً به صورت شیار و یا امواج نسبتاً منظمی مشاهده می گردد.
• استراتوس (پوشنی) : نشانهٔ نرمه باران احتمالی. نوع اصلی این ابر لایه ای یک دست و شبیه مه می باشد. و معمولاً به صورت تودهٔ متراکمی از بخار آب که قطر آن در همه جا یکسان است، مشاهده می گردد. ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار کم است.
• نیمبواستراتوس (بارا پوشنی) : نشانهٔ ریزش باران و یا برف ممتد.
• آلتواستراتوس (فرازپوشنی): نشانهٔ ریزش احتمالی باران ملایم. این ابرها به صورت لایه های یکنواخت و متحدالشکل خاکستری یا متمایل به آبی به صورت ترکیبی از الیاف، آسمان را می پوشانند.
• سیروس (پَرسا) : معرف هوای آرام و خوب. این ابرها از مرتفع ترین ابرها بوده واغلب به صورت پر مانند و سفید رنگ و شفاف (ملو از بلورهای یخ) در آسمان دیده می شوند.
• سیرواستراتوس (پرساپوشنی): این ابرها را می توان سیروس های نازک تور مانندی دانست که از ابرهای کوچک سفید و به هم فشرده به شکل گولهٔ پشمی شکل یافته اند. ظهور این ابرها، علامت نزدیک شدن هوای طوفانی بوده و به همین لحاظ، این ابرها را می توان پیش از فرا رسیدن هوای بد و یا حالت های طوفانی هوا، مشاهده نمود.
• سیروکومولوس (پرساکومه ای): پیام آور هوای صاف و آرام. ساختمان آن ها اغلب متشکل از قطعات سفید رنگ بوده و معمولاً پیش از ابرهای سیروس در آسمان ظاهر می شوند.
• استراتوکومولوس (پوشنی کومه ای): این ابرها دارای رنگی تیره و یا سفید متمایل به خاکستری بوده معمولاً به صورت دسته یا خطوط و یا توده های کروی مانند بزرگ و امواج کروی از ابرهای خاکستری با فواصل و شکاف های روشن تشکیل می گردد. فاقد شرایط بارندگی های رگباری است.
• پیروکومولوس (آتش کومه ای): این نوع ابر پدیدهٔ گرمایی است که در اثر گرم شدن سریع و شدید یک ناحیه و تبدیل آن به رسانای گرما ایجاد می شود و در نهایت به ابر کومولوس تبدیل می گردد. آتشفشان ها، آتش سوزی های جنگلی، و انفجارهای هسته ای (به شکل ابر قارچی شکل) همگی از دلایل اصلی تشکیل ابرهای پیروکومولوس به شمار می آیند.
• فراکتوکومولوس (کونه ای پاره پاره)
• فراکتواستراتوس: (پوشنی پاره پاره).